"Όπως το βλέπω, ο Όμηρος είναι ένα θρυλικό άτομο. Ίσως, είναι σαν τον Χριστό που ενσαρκώθηκε ως Θεός και στάλθηκε να κατοικήσει ανάμεσά μας. Ίσως, ο Όμηρος να μπορεί να είναι παράλληλος μόνο με τον Χριστό, όχι τον Γκαίτε. Αναζητήστε την ουσία του Ομήρου, αδελφέ. Κατανοήστε την Ιλιάδα, διαβάστε το καλά. (Ομολόγησε - το έχεις διαβάσει κιόλας;) Άλλωστε, στην Ιλιάδα, ο Όμηρος έδωσε σε ολόκληρο τον αρχαίο κόσμο ένα σχέδιο τόσο για την πνευματική όσο και για τη γήινη ζωή με τόση ακριβώς δύναμη όση και ο Χριστός"
Πράγματι, όσο θλιβερή κι αν είναι μερικές φορές η ζωή και όσο βαριές κι αν είναι οι στιγμές της, όταν ένα άτομο, αναγνωρίζοντας στον εαυτό του απεριόριστη ενέργεια αλλά και αισθανόμενο τις αυταπάτες της ζωής του, βλέπει πώς ο ενθουσιασμός του σπαταλιέται σε ψεύτικη δραστηριότητα, σε αφύσικη ύπαρξη και σε πράγματα που είναι ανάξια της φύσης του, αισθάνεται επίσης ότι ο Θεός έχει συνθλίψει την πνευματική του φλόγα. Οταν η καρδιά έχει γίνει κομμάτια, και από τι; Με μια ζωή που αξίζει έναν πυγμαίο, όχι έναν γίγαντα. ενός παιδιού, όχι ενός άνδρα.
Εδώ η φιλία είναι και πάλι απαραίτητη γιατί η καρδιά θα δεθεί με άθραυστες αλυσίδες. Ένας άνθρωπος θα πέσει σε κατάθλιψη και θα πέσει μπροστά στις περιστάσεις, στις ιδιοτροπίες της καρδιάς του και στις εντολές της μοίρας. Θα απορρίψει ως ασήμαντο ιστό αράχνης εκείνα τα φρικτά δίχτυα από τα οποία κανείς δεν ελευθερώνεται ποτέ και μπροστά στα οποία μαραίνονται τα πάντα. Τότε είναι που (είναι πραγματικά η εντολή της Πρόνοιας, δηλαδή ενεργεί πάνω μας με την ακαταμάχητη δύναμη ολόκληρης της φύσης μας…. [...] Για μένα, η πιο ισχυρή και καθοριστική εντύπωση ήταν όταν ο Φιόντορ Μιχαήλοβιτς, με απερίγραπτο ενθουσιασμό, μου εξήγησε όλο το βάθος της σκέψης στο [Γκόγκολ] «Το παλτό:» Αμέσως κατάλαβα τα πάντα, και ειδικά τη σημασία των «αόρατων δακρύων μέσα από ορατό γέλιο [...] Όλα όσα μου είπε ο Ντοστογιέφσκι τα δέχτηκα με νεανικό ενθουσιασμό. Απέναντί του είμαι βαθιά υποχρεωμένος για την εξέλιξή μου. Με έμαθε να κατανοώ και να εκτιμώ στη λογοτεχνία ό,τι είναι ανθρώπινο και σπουδαίο. Τουλάχιστον, μου έδωσε μια πρώτη και δυναμική ώθηση από τις συζητήσεις και την καθοδήγησή του
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου