Ionia

Αντιγραφή από την εφημερίδα Ελευθεροτυπία Του ΕΥΓΕΝΙΟΥ ΑΡΑΝΙΤΣΗ   Την ευγνωμοσύνη την αισθάνεται κανείς όταν δεν την χρωστάει. Το διαυγές, καθησυχαστικό της νεύμα ενεργοποιεί αποχρώσεις στοργής και γλυκύτητας, χωρίς καμία αναφορά στο άγχος της οφειλής. Απαξ και η δωρεά είχε την ποιότητα της πηγαίας ανιδιοτέλειας, ο ευγνωμονών πολύ απέχει από το να βρίσκεται αναμεμειγμένος στη διαλεκτική του πάρε δώσε. Οσο κι αν το γεγονός μας παραξενεύει, η γνήσια ευγνωμοσύνη είναι αμετάβατη. Αυτή η άποψη, αρχικά, ξενίζει. Όμως μια λιγότερο βιαστική εκτίμηση φέρνει στο προσκήνιο τη χαριτωμένη ελευθερία του ανθρώπου που δέχεται το δώρο με την κατανόηση του ότι, αν ο δωρητής αξιοποιεί κάτι, αυτό δεν είναι η προοπτική της αντιπαροχής αλλά μια ορισμένη αναπαράσταση της ψυχικής του ευρυχωρίας, όπου η ανάγκη του άλλου θα διανυκτερεύσει. Για να το κάνω λιανά, το δώρο προσφέρει ευτυχία όταν αντιληφθείς ότι δεν σου ζητούν τίποτα σε αντάλλαγμα. Ιδού το πλεονέκτημα μερικών φίλων που μοιάζουν τόσο...

Από το βιβλίο "Συν τοις άλλοις" που εκδόθηκε πρόσφατα, κάποιες ανεκτίμητες επιλογές - αποσπάσματα με προτροπή να αγοράσετε το βιβλίο που περιέχει και cd με τη συνέντευξη του ποιητή αμέσως μετά την ανακοίνωση του Νομπελ. - - - - - - - - - - - - - Ό άνθρωπος δεν πρέπει να στερείται από τίποτα. Πρέπει, όμως, να αρκείται και στα απαραίτητα. Η πολυτέλεια, το περιττό, σε απομακρύνουν από το ουσιώδες, σε διαλύουν . Είμαι υπέρ της «βασικής ζωής» και αυτή θα έπρεπε νομίζω να εξασφαλίζει σε όλους μια ιδανική πολιτεία. Κλωντ Σιμόν: επαναστατικό είναι ένα αεροπλάνο, όταν διαθέτει κινητήρα τελειότερο, όχι όταν είναι βαμμένο κόκκινο. Σήμερα προσέχουμε το χρώμα και αδιαφορούμε για τη μηχανή. Να που βρίσκεται η σύγχυση. Την ποίηση την πλησίαζαν δύσκολα… ο άνθρωπος «έχει μπει στη γραμμή». Ζητάει εύκολα και φτηνά πράγματα που να τα πετάει και να τα ξαναπρομηθεύεται, ανίκανος να κάνει το επιπλέον βήμα που θα τον οδηγήσει στην ποίηση. Έχουμε γίνει «μικροαμερικανοί». Το χειρότερο που...

Όλα με απειλούν. Κι όσα τυχαία γίνονται, γίνονται επίτηδες για να με ερεθίζουν. Να προκαλούν την κούφια μου εκδίκηση. Ένα κτήνος είναι ο άνθρωπος, που κοιμάται και ξυπνάει μονάχα για να φάει σαν το κτήνος. Δεν άξιζε τη δωρεά του χρόνου. Άδικα η φύση φύσηξε μέσα μας το λόγο που ήταν προορισμένος για να γίνει η μνήμη και η πρόβλεψη του κόσμου, κι αυτός ο νους που είναι ο Θεός μέσα μας άδικα μας κατοίκησε. Γιατί ποτέ δεν θα πάρουμε ότι έχει να μας δώσει Από τον ΑΜΛΕΤ του Σαίξπηρ μετάφραση Γιώργου Χειμωνά , Σκηνή τέταρτη