Θανάσης Τζαβάρας - Για το θάνατο

  «Ο άνθρωπος είχε πάντοτε δυσφορία να ασχοληθεί με το σώμα του. Ηταν το κλέος του, η δόξα του, αλλά συγχρόνως και ο φόρτος του. Διότι το σώμα πεθαίνει και λιώνει – κι αυτό δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν το γνωρίζει ενδόμυχα. Ολες οι θρησκείες με αυτό ασχολούνται. Πρέπει να τα βγάλει πέρα ο άνθρωπος με το πεπερασμένο του σώματός του. Το σώμα, με τα πάθη του, είναι αυτό που τον προσγειώνει σε μια πραγματικότητα με την οποία δεν μπορεί να κάνει τίποτα: αυτή η πραγματικότητα είναι ο θάνατος».

• «Θεμελιακή μελαγχολία: η επίγνωση ότι ο άνθρωπος είναι θνητός. Πολλά είναι αυτά που δεν ξέρει ο άνθρωπος, βαθιά μέσα στην καρδιά του όμως ξέρει ότι θα πεθάνει. Η ζωή μας διαμορφώνεται ως πάλη, διαπάλη, να μην πέφτουμε στη συνεχή μελαγχολία, δεδομένου ότι είμαστε θνητοί»