ΤΑΣΙΟΣ Θ.Π. Ας αναστοχασθούμε εαυτούς και αλλήλους

κάποια αποσπάσματα από το βιβλίο του

ΠΑΙΔΕΙΑ

Καλλιέργεια θα λέμε την παιδευτική εκείνη διεργασία που στοχεύει στην ανάπτυξη των ακόλουθων ικανοτήτων:

1) Αξιολογική ικανότητα, για να μπορεί ο νέος να συμβιώνει αρμονικά με τους Συνανθρώπους του και με το Περιβάλλον.

2) Καλλιτεχνική ευαισθησία, προκειμένου να μπορεί να αισθητοποιεί το μέσα χάος του (μια διεργασία τεράστιας για την ανθρώπιν ολβιότητα σημασίας).

Εκπαίδευση θα λέμε την παιδευτική εκείνη διεργασία η οποία στοχεύει:

1) στην απόκτηση γνώσεων, που θα κάνουν το παιδί μας ικανό α) να κατανοήσει τον αντικειμενικό Κόσμο (να τοποθετηθεί μέσα στον Κόσμο, να συσχετισθεί μαζί του) αλλά και αμυνθεί έναντι των κινδύνων και να παραγάγει τα αναγκαία για την επιβίωση αγαθά.

2) στην απόκτηση δεξιοτήτων, μέσω των οποίων θα διευκολυνθεί η πραγμάτωση των όποιων στόχων θα θέσει το παιδί μας στη ζωή του

Η παιδεία είναι η γιγαντιαία ανάσα της κοινωνίας, καθώς εισπρέει το σώρευμα του πολιτισμού και το εν-πνέει προς τις νεότερες γενιές. Η παιδεία περιλαμβάνει την εκπαίδευση για την επιβίωση και την καλλιέργεια για την αυτοεπιβεβαίωση.

Ποιες είναι οι διαθέσιμες ανθρωποπλαστικές μεθοδολογίες; Και είναι τρεις:

- Πρώτον, μέσω των ουμανιστικών μαθημάτων. Σύγκριση μέ (και έμπνευση από) μεγάλους Πολιτισμούς. Κρυστάλλωση και εμπλουτισμός των εννοιών μέσω της καλλιέργειας της Γλώσσας.

- Δεύτερον, μέσω των ανθρωποπλαστικών δυνατοτήων της διδασκαλίας των θετικών Επιστημών: Αποφυγή δεισιδαιμονιών. Σεβαστική μετατόπιση του θείου προς όλο και πνευματικότερους χώρους. Καλλιέργεια διανοητικής τιμιότητας, χάρις στα κλειστά αποδεικτικά κυκλώματα των θετικών επιστημών.

- Τρίτον, μέσω της Ηθοπαιδείας, δια του Παραδείγματος και ευκαιριών Αυτενέργειας. Εδώ εντάσσεται και το μέγιστο συμφέρον για μιαν ευρύτερη Καλλιτεχνική Παιδεία, για την οποία μιλήσαμε προηγουμένως: Διότι συνιστά αιμοδοσία της Υπόστασης, χάρις στο "ξέφραγμα" των περιοχών χαμηλότερης συνειδησιακότητας, το οποίο επιτυγχάνεται μέσω της Τέχνης για να αισθητοποιήσουμε το μέσα Χάος. Δεύτερον, διότι ο νέος απολαμβάνει και τις ακόλουθες έμμεσες θετικές συνέπειες:

1) Ισόρροπη ανάπτυξη της προσωπικότητας

2) Πιθανολογούμενη ενίσχυση ανοσοποιητικού

3) Αύξηση παραγωγικότητας.

Σε όλες ετούτες τις "εισβολές" της Οικονομίας στην Καλλιέργεια (μέρος των οποίων οφείλεται ιδιαίτερα στην παγκοσμιοποίηση) θα είχε κανείς την τάση να προτείνει ως φάρμακο την Παιδεία. Αυτή καθαίρει τις έννοιες, αυτή προσφέρει μύηση στην υποστασιακή καλλιέργεια, αυτή προάγει την εγρήγορση. Το κακό όμως είναι πως και η Παιδεία τελείται μέσα σ' έναν οικονομικό περίγυρο. Κι είναι φυσικό να επηρεάζεται απ΄ τις οικονομικές εξελίξεις οι οποίες πιέζουν προς την κατεύθυνση μιας αμεσότερα επαγγελματικής εκπαίδευσης, μειώνοντας την έκταση και το βάθος της γενικής παιδείας που μας χρειάζεται εν προκειμένω.

Η παιδεία ασκείται απ' όλους τους πόρους του κοινωνικού συστήματος:

- οικογένεια

- σχολεία

- κοινωνικός περίγυρος

- μέσα μαζικής ενημερώσεως

- συνεχιζόμενη εκπαίδευση

Μορφωτική κοινωνική αδικία. Ένα παιδί που αναπτύσσεται σε μια οικογένεια αμύητη στις ευρύτερες ηδονές του αισθητικού ενεργήματος, κινδυνεύει να μείνει αμύητο κι αυτό - μ' όλες τις συνέπειες πάνω στην ψυχολογία του, στην ευφυΐα του (ίσως και στην υγεία του) αλλά και στις διαπροσωπικές του σχέσεις. Στατιστικά, τέτοιες "στείρες" οικογένειες φαίνεται να είναι φτωχότερες και επαχθέστερα εργαζόμενες.

ΑΝΑΓΚΕΣ

Είδη αναγκών που νιώθει ο άνθρωπος:

1) πείνα, δίψα αλλά και βιώσιμη ικανοποίησή τους από το περιβάλλον.

2) προστασία από εχθρικές φυσικές συνθήκες.

3) ανάγκη κατανόησης του κόσμου, ως Επιστήμη για να συσχετισθώ υποστασιακώς μέσα στη Φύση, αλλά και για να παραγάγω Τεχνολογία που θα διευκολύνει την ικανοποίηση προηγούμενων αναγκών.

4) φιλότητα Ι:η ανάγκη να καθρεφτίζω τη ζωή μου στα μάτια του διπλανού (μάνα, φίλος, άγνωστος) κι η παρεπόμενη ανάγκη για το καλό τους βλέμμα/λόγο/πράξη ικανοποιείται (άρα κερδίζω) όταν στερούμαι κάτι υπέρ του Φίλου.

5) φιλότητα ΙΙ: η ικανοποίηση της ανάγκης να συμμετέχω στη χαρά και στη λύπη του διπλανού, συνιστά προσωπικό μου κέρδος διότι έτσι πετυχαίνω την άπλωση του εαυτού μου.

6) φιλότητα ΙΙΙ: μόλις αποκτηθεί αυτή η βασική υποστασιακή αξία τότε διευκολύνεται η μύηση στις Αξίες της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης κλπ.

7) ανάγκη να δυναμώσω την αυτογνωσία μου μέσω της Τέχνης.

Νιώθω ηδονή υπαρξιακή όταν, συν Πάσχοντας με τον απειλούμενον Αλλον, συν-Μετέχω και στη χαρά εκείνου απ' την αποσόβηση των έσχατων κινδύνων του. (Η Άπλωσις του Είναι όπως θα 'λέγε κι ο Πλωτίνος).

Η αναβολή της ηδονής είναι ηθικό ενέργημα.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ

1. Σημαντικό μέρος της ανεργίας σε πολλές χώρες δεν οφείλεται τόσο στη διεθνοποίηση του εμπορίου, αλλά στην καλπάζουσα τεχνολογική καινοτομία κυρίως.

2. η φτώχεια των φτωχοτέρων σε ορισμένες περιοχές του πλανήτη, δεν οφείλεται πάντα στην εισβολή νέων προϊόντων ή στην απόσυρση ξένων κεφαλαίων, αλλά στο έμμονο έλλειμμα ελευθερίας και παιδείας των λαών της περιοχής.

ΤΕΧΝΗ

Η Γνωσιακή κατεύθυνση συμβάλει στην κατανόηση του κόσμου των αντικειμένων, χάρις στον νού, μέσα στο φως που ρίχνει η Λογική:ένα εκπληκτικό όργανο που στήνεται σταδιακά μες στον εγκέφαλο, και το οποίο διευκολύνει τον έλεγχο μέσω της επαναληψιμότητας και της απευθείας επικοινωνιακότητας τις οποίες διασφαλίζει.

Η Ηθική κατεύθυνση συνιστά την "αξιολογική" δράση που υπόκειται της συμπεριφοράς μου στις διαπροσωπικές κοινωνικές σχέσεις μου, αφού το θεμελιώδες ερώτημα "τι πρέπει να πράξω" δεν απαντιέται μόνο με λογικές κατασκευές.

Με την Αισθητική κατεύθυνση, η Υπόσταση αποπειράται να φέρει "το έσω χάος" έξω στο επίπεδο των αισθήσεων, για να καταφέρει αγωνιωδώς να θεασθεί εαυτήν, κι έτσι να υπάρξει όντως. Προς τούτο, "μηρυκάζει" εσωτερικά υλικά παλαιότερα που κλωθογυρίζουν σε στάθμες μειωμένης συνειδητότητας μέχρις ότου αυτά τα υλικά να "αισθητοποιηθούν" ευ-μόρφως. Να γίνουν δηλαδή ενσυνείδητα αντικείμενα των αισθήσεων. Χάρις σ' αυτήν πετυχαίνω μιαν ολιστική αντίληψη του Είναι, με μηχανισμούς όμως συν-βολιστικούς κι όχι συν-λογιστικούς. Έτσι λοιπόν η Τέχνη συμβάλλει καίρια στην Επιβεβαίωση της Υποστάσεως στην πιο βαθιά έννοια της αυτογνωσίας μου δηλαδή.

Η ανάγκη για αισθητική ικανοποίηση είναι τόσο ριζωμένη μέσα μας και τόσο εκτεταμένη μέσα στην καθημερινότητα του βίου μας, τα δε αναμενόμενα ατομικά και κοινωνικά οφέλη τόσο σημαντικά, ώστε έχομε καθήκον για όσο πλατύτερες Ομάδες του Λαού - μας, μπορούμε να διασφαλίζουμε συστηματική καλλιτεχνική Παιδεία και να ενθαρρύνομε τη διαθεσιμότητα "χρήσης" καλλιτεχνικών αγαθών. Η αισθητική αγωγή περιλαμβάνει τη διδασκαλία τριών μαθημάτων: Εικαστικά, Μουσική, Θέατρο. Αντιλαμβάνεται κανείς ότι η ευρύτερη Λογοτεχνία εκ παραδόσεως θεωρείται χωριστά, ως τμήμα της διδασκαλίας των Γλωσσικών μαθημάτων παρ' όλον ότι η Λογοτεχνία είναι βεβαίως Τέχνη κατεξοχήν. [...] Λένε δε οι ψυχολόγοι ότι αυτή η δημιουργική κατασκευαστική αξιοποίηση των χεριών στηρίζει κυρίως τον εγκέφαλο, και διασφαλίζει μια ισόρροπη ανάπτυξη της προσωπικότητας και της λεγόμενης ψυχικής υγείας.