Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2013

Περί του Μύθου

Από τον Στέλιο Ράμφο


Ο μύθος είναι πάντοτε αφήγηση και ιστόρημα ενός γεγονότος. Αλλά αυτό το γεγονός δεν είναι ένα τετελεσμένο συμβάν, δεν αναφέρεται σε πράξεις και σχέσεις που πραγματοποιήθηκαν στο παρελθόν και πρέπει να διασωθούν από τη λήθη με μια σημαντική αποτύπωση. Στον μύθο ο λόγος δεν λειτουργεί για να περι – γράψει απλώς την αισθητή εμπειρία ή τη νοητή πρόσβαση στην πραγματικότητα, αλλά θέλει να ερμηνεύσει την πραγματικότητα: να κοινοποιήσει την επίγνωση του τρόπου με τον οποίο πραγματοποιείται η ζωή.

Έτσι ο μύθος είναι ιστόρημα ενός φανταστικού γεγονότος: αναπαράγει τις πράξεις και σχέσεις του χώρου των αισθητών, αλλά με τον τρόπο που τις φαντάζεται ο νους κρίνοντας, δηλαδή ξεχωρίζοντας τα ουσιώδη από τα επουσιώδη για την πραγματοποίηση της ζωής με συνδυασμό μορφών και τρόπων που υποδηλώνουν και αποκαλύπτουν τη λειτουργία των νοητών πραγματικοτήτων.

Συνήθως η μυθική έκφραση προσωποποιεί τις νοητές ή απόλυτες πραγματικότητες. Γιατί η εμπειρία της ζωής και η σχετική ή απόλυτη δυνατότητα της ύπαρξης εικονίζεται αμεσότερα όταν είναι ένσαρκη σε έναν υπαρκτικό φορέα. Οι σχέσεις που συγκροτούν τη ζωή και τις υπαρκτικές δυνατότητες είναι στον μύθο σχέσεις προσώπων. Ο κύκλος της ζωής λ.χ. η σπορά, η βλάστηση, η καρποφορία, ο θάνατος – μπορεί να είναι στον μύθο μια ανδρόγυνη γονιμοποιητική σχέση ή μια επώνυμη μητρική σχέση απεριόριστα ανακυκλούμενη. Η φανέρωση της σοφίας μπορεί να είναι μια παράδοξη γέννα από το κεφάλι το κέντρο του νου. Τόσο το κεφάλι που γεννάει όσο και η σοφία που γεννιέται είναι στον μύθο επώνυμα πρόσωπα. Αλλά η σχέση είναι νοητή, «σημαίνει» την αναλλοίωτη και άφθορη πραγματικότητα του τρόπου της ζωής. Γι’ αυτό και τα πρόσωπα που την ενσαρκώνουν είναι υπάρξεις απόλυτες, ελεύθερες από τον χρόνο και το θάνατο.

Ο μύθος είναι η αμεσότερη πρόσβαση στην κοσμική σοφία. Πρόσβαση εμπειρική, προϋπόθεση βιωματικού συντονισμού, προσαρμογής του ανθρώπινου νου στη νοητή πραγματικότητα της ζωής.

Γι αυτό και η σημαντική του μύθου είναι μια «μυστική» έκφραση: λόγος που μυεί στη λογική πραγματικότητα της ζωής, μεταθέτει και αποσπά το νου από τους περιορισμούς και διαστατούς προσδιορισμούς της αισθητής εμπειρίας, για να τον αναγάγει στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί η ζωή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου