Νίτσε, Χαρούμενη Επιστήμη
Οι χυδαίοι άνθρωποι βλέπουν τα ευγενικά και γεναιόφρονα αισθήματα σαν κάτι να τους λείπει, να τους λείπει η ορθότητα , άρα –να τους λείπει -, η αληθοφάνεια : όταν μιλούν γι’ αυτό , κλείνουν πονηρά το μάτι, σα να λένε: «κάποιο συμφέρον υπάρχει κρυμμένο πίσω απ αυτό ‘ δεν μπορεί να δεί κανείς τι υπάρχει μέσα σε όλα τα πράγματα», και υποψιάζονται πως το ευγενικό πλάσμα γυρεύει να κερδίσει κάτι μ ΄ έναν ελιγμό . Όταν όμως πεισθούν , με αναμφισβήτητο τρόπο, πως ο άνθρωπος αυτός δεν έχει καμία εγωιστική πρόθεση , και πως περιφρονεί το μικρό κέρδος , τότε βλέπουν τον άνθρωπο αυτό σαν ένα τρελό : του δείχνουν περιφρόνηση όταν τον βλέπουν να χαίρεται και γελούν με τη λάμψη των ματιών του. Και αναρωτιούνται: «Πως μπορεί να είναι χαρούμενος όταν πάθει κάποια ζημιά ! Πως μπορεί να ζητά να ζημιώσει. Σίγουρα , το πάθος της ευγένειας θα είναι μπερδεμένο με κάποια αρρώστεια του λογικού !».