Ionia

Του Χρήστου Γιανναρά, αναδημοσίευση από Καθημερινή 31/12 Aς υποθέσουμε το φαντασιώδες ενδεχόμενο ιστορικής εξαφάνισής μας των Eλληνώνυμων του βαλκανικού νότου - αλλά οπωσδήποτε ηδονικής: Mας μεταφέρουν, λ.χ., όλους, ως πληθυσμικό σύνολο, στην πιο ηλιόλουστη και μαγευτική πολιτεία των HΠA, με παροχές μυθώδους διαβίωσης, αδιανόητες και για τον πιο ακραίο στις απαιτήσεις του συνδικαλιστή. Kαι στα εδάφη του σημερινού ελλαδικού κράτους δημιουργείται ένα καινούργιο μόρφωμα από την πανσπερμία των μεταναστών, ή μεταφέρονται πληθυσμοί της σφύζουσας τουρκικής Aνατολίας, ή πραγματοποιείται το όνειρο του Mπερίσα για τη Mεγάλη Aλβανία - ή ό,τι άλλο ήθελε προκύψει. O μύθος εξυπηρετεί τη διατύπωση δύο ερωτημάτων. Eρώτημα πρώτο: H εξαφάνιση του σημερινού Eλληνισμού από τη σκηνή της Iστορίας θα γινόταν έστω ελάχιστα αισθητή, και σε ποιους; Θα είχε την παραμικρή συνέπεια στην πορεία και στον πολιτισμό της ανθρωπότητας; Θα έχανε κάτι η Eυρώπη, η διεθνής κοινότητα, θα βίωναν κάποιοι πάνω...

Μόνο μέσω ενεργημάτων γνωρίζουμε ένα πρόσωπο. Περισσότερο κι από την άμεση επαφή. Μόνο έτσι μπορώ να γνωρίσω την ετερότητα. Όταν δω στον πίνακα του Ρέμπραντ τη μοναδικότητα που θα μου επιτρέψει να αναγνωρίζω κάθε Ρέμπραντ. / Παλαμάς: η ενέργεια του Θεού είναι μεθεκτή Δυτική πειθαρχία: υπακοή σε εντολές, εξασφάλιση, σιγουριά. Εγγραφή σε κόμμα, υπακοή σ' ένα παπά και εφυσυχασμός. όχι διακινδύνευση της ενηλικίωσης. Μοναχική υπακοή: Καλόγερος, ελευθερία, άσκηση. Επιστροφή στον Δημιουργό. Σώζομαι - σώος ολόκληρος - σωτηρία. Η φύση του ανθρώπου ρέπει στο μη ελληνισμό. Keller Βυζαντισμός - Ελληνισμός: το κοινωνείν είναι άθλημα ελευθερίας. Η καταγωγή των λέξεων είναι από το ρήμα. Το κύριο βάρος της έκφρασης είναι το ρήμα. / Λέξη συνοψίζει όλα εκείνα τα στοιχεία που κάνουν κάτι να είναι αυτό που είναι / Λόγος αποφαντικός της ουσίας των υπαρκτών (Αριστοτέλης) / Ο Λόγος βρίσκεται στο επίπεδο της εμπειρίας και όχι της διατύπωσης. Η γνώση -> εμπειρία σχέσης / Οι εμπειρίες αποτυπώ...

Από το βιβλίο των LaPlanche - Pontalis "Λεξιλόγιο της Ψυχανάλυσης" Άμυνες – Ψυχολογία Ενδοβολή: το υποκείμενο μεταφέρει απέξω προς τα μέσα, με φαντασιωτικό τρόπο, αντικείμενα και σύμφυτες ιδιότητές τους / ο νευρωσικός αναζητά λύση εισάγοντας στο εγώ του όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος του εξωτερικού κόσμου / Ferenczi : κάτι σαν «πάθος για μεταβίβαση» που οδηγεί το νευρωσικό στην άμβλυνση της έντασης των ελεύθερα κυκλοφορούντων συναισθημάτων με τη διεύρυνση του κύκλου των ενδιαφερόντων του. Freud : ενδοβολή όλων των στοιχείων που αποτελούν πηγή ηδονής και προβολή των στοιχείων που προκαλούν δυσαρέσκεια. Το σωματικό όριο αποτελεί πρότυπο κάθε διαχωρισμού ανάμεσα στον εσωτερικό και τον εξωτερικό κόσμο. Ενδοτικότητα: μια σωματική ασθένεια μπορεί να χρησιμεύσει ως πόλος έλξης για την έκφραση της ασυνείδητης ψυχικής σύγκρουσης. Παθητικότητα: το υποκείμενο επιθυμεί να το κακομεταχειριστούν. Επένδυση: θεμελιώδης διάκριση ανάμεσα στις «αναπαραστάσεις» και το ποσό...

Ακολουθούν οι κατηγορίες των όντων που θεωρούνται φύσει και θέσει σύμμαχοι των εξεγερμένων παιδιών. Σαν όλα τα κύματα, το ωστικό κύμα των παιδιών παρουσιάζει εγγενή χαρακτηριστικά, όπως πηγή, συχνότητα, μήκος ταλάντωσης, ένταση και αλλαγή συμπεριφοράς ανάλογα με την αγωγιμότητα των υλικών. Οι κατηγορίες που ακολουθούν υπολογίζονται ως καλοί αγωγοί του κύματος και αυτό μένει ν' αποδειχθεί: οι φοιτητές οι σπουδαστές οι χουλιγκάνοι και οι τσιγγάνοι οι απεργοί, οι εξτρεμιστές, οι παλαιοί ανιχνευτές, οι τυχοδιώκτες ταξιδευτές κι αχόρταγοι εραστές, οι αλήτες, οι απόκληροι, οι αγοραστές κατοικιών που δεν υπήρξαν ποτέ οι σεμνοί περιθωριακοί κι όσοι απεχθάνονται τον φασισμό, τον σταλινισμό, τον σεχταρισμό και, πρωτίστως, τον ιδεολογικό καθωσπρεπισμό όσοι αντιστέκονται στον ακρωτηριασμό της επιθυμίας για τη συγκρότηση ταυτότητας κι όσοι διαισθάνονται πως ο έρωτας είναι θέμα προτεραιότητας, όπερ έδει δείξαι αυτοί που ξέρουν ότι ο ψίθυρος των ειδήσεων, στους δρόμους, είναι ο έσχατος ...

(απόσπασμα από το βιβλίο του Β. Αθανασόπουλου "το ποιητικό τοπίο του ελληνικού 19ου και 20ου αιώνα" , διαβάστε το βιβλίο είναι εκπληκτικό) Η κατανόηση ενός φαινομένου αποτελεί μέρος, τουλάχιστον, της ανεύρεσης της κατάλληλης γλώσσας με την οποία θα το περιγράψουμε και αυτή η διαδικασία συνίσταται στην τοποθέτηση αυτού του φαινομένου σε εννοιακή σχέση με άλλα φαινόμενα.   Περιγράφοντας το άγνωστο ή ανεξερεύνητο ή υπό εξερεύνηση φαινόμενο στη βάση ενός παραλλήλου του που στην αντίληψή μας λειτουργεί ως γνωστό, κάνουμε μια περιγραφή η οποία σε ό,τι αφορά το γνωστό είναι κυριολεκτική και σε ό,τι αφορά το άγνωστο είναι αναλογική – άρα μεταφορική.   Πρόκειται επομένως, για μια σύνθετη ή διπλή περιγραφή, ή για δύο περιγραφές που η μία στηρίζει ή διευρύνει την άλλη: η κρυιολεκτική στηρίζει τη μεταφορική, ενώ η μεταφορική διευρύνει την κυριολεκτική. Η κυριοεκτική περιγραφή αναπτύσσεται με τρόπο φυσικό, σαρώνοντας την αναμφισβήτητη φαινομενικότητα του γνωστού, και, κ...